એકલી છું એટલે સમાજ સમક્ષ
પોતાના વિચાર મૂકી શકતી નથી
**
વિંધાઉં છતાં વ્યથા નો બોજ
ઝુક્યા વગર ઉપાડી શકતી નથી
**
કહેવું છે ઘણું મારે જગને
મુખ પરનું તાળું ખોલી શકતી નથી
**
કરવું છે મનગમતું મારે
શરમનો પડદો ચીરી શકતી નથી
**
ભલે સાથી વિના ઝઝુમું આ જગે
હાર્યા વગર બાજી જીતી શકતી નથી !
**
અંતમાં
**
અગણિત પ્રયત્નો સદાય ચાલુ છે
છતાં સાથીને ભૂલી શકતી નથી.