ભગવાનમાં ન માનતો અજય આજે ભગવાન પાસે ધ્રુસકે અને ધ્રુસકે રડી રહ્યો હતો. આજે એવું તો શું બન્યું એનો અહેસાસ અજયનું અંતર અનુભવી રહ્યું હતું. પાંચ વર્ષની નિર્દોષ સુંદર બાળાએ તેના અંતરને વલોવી નાખ્યું. અંજુના બચવાની કોઈ ઉમ્મીદ ન હતી. અંજુની માતા અનિતાને પોતાના કનૈયા પર ખૂબ વિશ્વાસ હતો.
અજય ધાર્મિક વાતાવરણમાં ઉછર્યો હતો. તેની મમ્મીને કૃષ્ણ ઉપર આસ્થા હતી. મમ્મી કહેતી, ‘કાનાને સાચા દિલથી યાદ કરી આપણા જીવન રથનો સારથિ બનાવીએ તો મુશ્કેલ સમયમાં જરૂર સહાય કરે છે,’.
અજય હસી કાઢતો. ભણવામાં હોંશિયાર હતો. ડોક્ટર થયો, મમ્મીને કહે ,’મા, મારી મહેનતે ડોક્ટર થયો છું’.
મમ્મી હસી કાઢતી. પપ્પા તો હતા નહી. અજય લગ્ન પછી પિતા થયો. તેની ખુશી લાંબી ટકે તે પહેલાં માતાની બિમારી આવી અને તેણે વિદાય લીધી.
આજે તેના દવાખાનામાં નાની બાળા અંજુ આવી હતી. તેની માતા પણ અજયની મા જેવી જ હતી.
‘બેટા આ બાલ કૃષ્ણને હમેશા યાદ કરજે. તને ડર પણ નહી લાગે. તારી સહાય કરશે. ‘
અંજુના બાળ મન પર આની ધારી અસર થઈ. કાનો તેનો મિત્ર હોય એમ આખો દિવસ વાત કરે. એની ઉમરના બધા બાળકો શાળાએ જતા હોય. એની સખી અમી સમય મળ્યે તેના માતા અને પિતા સાથે મળવા આવતી ત્યારે અંજુ કિલકિલાટ હસતી સંભળાતી. ભલેને કોઈ અંજુના રૂમમાં હોય કે ન હોય અંજુ એના કાના સાથે દિવસ ભર વ્યસ્ત રહેતી,
‘અરે, કાના તું ક્યારેક તો મારી સાથે બોલ’?
અંજુ ને થતું ભલે એ બોલે કે ન બોલે સાંભળે તો છે ને ! અંજુને કાનો ખૂબ વહાલો હતો. ભણવા બેસે અને કાનાને મુશ્કેલી બતાવે. થોડીવારમાં સુઝાવ પ્રાપ્ત થાય એટલે કાનાને કહે ,’તારો આભાર તેં મને મદદ કરી’.
આજે અંજુને ઠીક ન હતું. પપ્પા મમ્મીને કહે તો દુખ થાય એટલે બોલી નહી. ગમે તેટલો દુખાવો હોય તો પણ અંજુ સહન કરતી. તેને ખબર હતી તેની માતાને ખૂબ દુઃખ થાય છે. પિતાજી કામકાજમાં વ્યસ્ત હોય. અંજુની ચાકરી માટે બે નોકરી પણ કરતા. પૈસા વગર કેમ ગાડું ચાલે ? આજે સવારે માતાને લાગ્યું અંજુને જરા વધારે દર્દ થાય છે. હવે અંજેને શેનું દર્દ હતું એ ડોક્ટરોથી કળાતું નહી. ‘વાયરસ’ નામ આપીને છૂટી પડતા.
અંજુની માતા એ કહ્યું ,બેટા નાહીને તને સુંદર નાસ્તો ખવડાવું, તારાથી ખવાય તેટલો ખાજે. પછી ડોક્ટર પાસે જઈશું’.
મા દીકરી બન્ને તૈયાર થઈને ડોક્ટરના દવાખાને જવા નિકળ્યા. અંજુની સાથે તેનો કાનો તો હોય જ ! પોતાનો વારો આવે તેની રાહ જોતા બેઠા હતા. ત્યાં બેસીને મોટેથી વાત ન થાય એટલે આંખોથી અને ઈશારાથી અંજુ કાના સાથે વાર્તાલાપ કરી રહી હતી. આજે તેને કાનો અલગ લાગ્યો. અંજુની સામે મંદ મંદ મુસ્કુરાતો હતો.
તેનો વારો આવ્યો એટલે અંજુ માતા સાથે ડોક્ટરની કેબીનમાં દાખલ થઈ. અંજુને તપાસતા ડોક્ટર બોલ્યા,’ અંજુ તને ખૂબ દર્દ થાય છે’ ?
‘જી, ડોક્ટર કાકા’. એટલે તો મમ્મી મને તમારી પાસે લાવી, પણ–
ડોક્ટરે પૂછ્યું,’ પણ શું’ ?
‘આ મારો કાનો છે ને મારી સામે જુએ છે ત્યારે દર્દ ગાયબ થતું હોય એવું લાગે છે’.
ડોક્ટરની આંખો પહોળી થઈ ગઈ. આટલી નાની બાળાને જો ઈશ્વર પર શ્રદ્ધા છે તો મને શામાટે માત્ર મારા પર ગર્વ છે ! અરે જો મારામાં તાકાત હોય તો ,મારી વિદ્યા મૃત આદમીને કેમ જિંદા નથી કરી શકતી’. હે પ્રભુ આજથી તારામાં વિશ્વાસ અને શ્રદ્ધા જે મને મારી વિદ્યામાં પ્રાણ પૂરવા સહાય કરશે’.
અજયના કાનમાં માતાના વેણ ઘુમી રહ્યા !
પ્રતિસાદ આપો