ખબર પણ ન પડી

સમય તું સરી ગયો ખબર પણ ન પડી
બાળપણ વિત્યું તોફાન મસ્તીમાં
ખબર પણ ન પડી
*
શાળાએ જતી ધ્યાન દઈ ભણતી
ક્યારે કોલેજના દ્વાર ખટખટાવ્યા
ખબર પણ ન પડી
*
કોલેજનો એ સુવર્ણ કાળ
વર્ગના મિત્રો સાથે ગુફ્તગુ માણી
ખબર પણ ન પડી
*
મનના માનિતા સંગે મુલાકાત
છ મહિનાનો એ પ્રણય ફાગ
ખબર પણ ન પડી
*
લગ્નના પવિત્ર બંધનમાં બંધાઈ
પિયરનું આંગણ ત્યજી, પિયુ સંગે નિસરી
ખબર પણ ન પડી
*
વિલેપાર્લાના એ યાદગાર વર્ષો
ચકા ચકીની એ સુહાની જીંદગાની
ખબર પણ ન પડી
*
ઘરનું આંગણ સોહી ઉઠ્યું
બે દીકરાઓના આગમને પગલી તને
ખબર પણ ન પડી
*
સંસારમાં પ્યાર અને શ્રીજીની સહાય
એવી ગુંથાઈ કે બસ બેખબર
ખબર પણ ન પડી
*
અચાનક ‘અમેરિકા’ માં આગમન
વાસ્તવિકતામાં કર્યું પદાર્પણ
ખબર પણ ન પડી
*
ઘર, નોકરી અને બાળકોમાં વ્યસ્ત
પતિના પ્યારની સુગંધ માણતા
ખબર પણ ન પડી
*
બાળકોની ઝળહળતી કારકિર્દી
પતિનો ટુંકી માંદગીમાં વિયોગ
ખબર પણ ન પડી
*
બાળકોનો સુખી સંસાર નિહાળતા
એકલતામાં સદા સંગેમાનુની
ખબર પણ ન પડી
*
બસ હવે પ્રવૃત્તિમય જીવનની સંગે
સફળતાની પગડંડીએ શ્રીજી શરણે
ખબર પણ ન પડી

મળ્યું છે

 

*********

ધરતી પર પગ માંડ્યો
કોને ખબર હતી કશી
કોણ કોણ મળશે મને
છતાં પરિવાર મળ્યો છે
*
બાળપણ પ્રેેમે વિતાવ્યું
કહો ક્યાં કશું ખુટ્યું
છતાં ફરિયાદ શાને છે
ઘરમાં હેત સદા વરસ્યું
*
હમેશા ઉપર તળે સંજોગ
ધિરજ પાર ઉતારે છે
દરિયો કદી ક્યાં સમથળ
મોજા નયન રમ્ય ભાસે
*
લગામ જેના હાથમાં દીધી
જીવન રથ તે હંકારે છે
ઉત્સવ મનાવી લે જીવનમાં
વણમાગ્યે અઢળક મળ્યું છે

Like

જેવી છે તેવી

 

અરે, શું કહું તું જેવી છે તેવી સ્વિકાર્ય છે

*

ફરિયાદ કરવી શાને ? નતિજો સાફ છે

*

‘તું ખુશ’ તો પછી દુનિયા જખ મારે છે

*

મારી નાવની સુકાન સિર્ફ તારે હાથ છે

*

પ્રસંશા યા ટીકા શાને તું બેકરાર છે

*

સહુને રિઝવવાનો તે શું ઠેકો લીધો છે

*

નિયત સાફ રાખજે ઉન્નતિ નક્કી છે

*

માર્ગ પર ફુલ યા કાંટા આવે હકિકત છે

*

કદમ સાચવીને મૂકજે ધ્યેય દેખાય છે

*

નજર નીચી વિચાર ઉંચા દૃઢ ઈરાદા છે

*

જીંદગી તારા સઘળા આહવાન માન્ય છે

 

ખુલ્લું મેદાન

આવ પકડ આ ખુલ્લા મેદાનમાં

થોડું દોડું થોડું ચાલુ તારી સંગમાં

*

પણે ગુલાબના છોડને વાયુ લહેરાવે

અંહી મોગરો જો મસ્તીમાં લહેરાયે

દિલની ધડકનની ધક ધક સુણિએ

આંખોની મસ્તીમાં  ડૂબી જઈએ

આવ પકડ આ ખુલ્લા મેદાનમાં

**

ઉગતા સૂરજને સંગે નિહાળિએ

સૂર્ય કિરણોની સંગે ગેલ કરીએ

ભરબપોરે મીઠા રોટલાને શાક

સાથે છાશનો ગટક ગટક અવાજ

આવ પકડ આ ખુલ્લા મેદાનમાં

**

ખુલ્લુ મેદાન નીલ આકાશ તળે

કુદરતની મહેર સાથી ગમતો મળે

જીવનની વાટ લાંબી સુની ન લાગે

ક્યારે આંખ મિંચાય કોને ખબર

આવ પકડ આ ખુલ્લ મેદાનમાં

મેરે દેશકી મિટ્ટી

મેરે દેશકી મિટ્ટીસે ગદ્દાર નિપજે નિપજે કોંગ્રેસકે ચમચે

મેરે દેશકી મિટ્ટી

**

ક્યા કરે ઇસ ભારતકે વિરોધિયોંકો ચૈનસે ન જીને દેતે

વિકાસકે રાસ્તે પર દેખો પથ્થર કૈસે ફેંકે

મેરે દેશકી મિટ્ટી

**

બી.જે.પી દેખો હરદમ વિકાસકે રાસ્તે પર કદમ બઢાએ

જન સામાન્યકા હિત દિલમેં પાલે

મેરે દેશકી મિટ્ટી

**

આજ નહી તો કલ સુનેંગે અપની ભારત ‘મા’કી પુકાર

પાવન મિટ્ટી દિખાયેંગી એક દિન ચમત્કાર

મેરે દેશકી મિટ્ટી

સંજોગની મારી

એક નારી નમણી ચાલે છે

તેનાં પગલાં ભારે લાગે છે

તેણે નજર્યું નીચી ઢાળી છે

પાલવમાં પારેવડું પોષાણું છે

તેનો પતિ દારૂપીને સતાવે છે

તેને ઢોર માર મારે છે

કલંકીની કહીને પોકારે છે

સંજોગોની તે મારી છે

તેના નસીબની બલિહારી છે

જગત પાપ નામ આપે છે

મનનો માનેલ હૈયે ચાંપે છે

વિરહનાં અગ્નિમાં તે સળગે છે

આંખોમાં કામણ છુપાયું છે

ગૌરવભેર દુખ તે ઝેલે છે

જનની થવાની વેળા આવી છે

પારેવડાનું ચીં ચીં ગુંજે છે

બ્લોસી

બ્લોસી

 

‘બ્લોસી’ મારી ઢિંગલી

કેવી રૂપાળી લાગે

તેના વગર મુજને

નિંદ ના આવે

*************

‘બ્લોસી રે બ્લોસી’ તું શાને રડે ?

તને આપુ પિપરમિંટ તને આપું ચોક્લેટ

તારા પપ્પાજી આવે છે

મોટર ગાડી લાવે છે.

મમ્મીને બેસાડે છે

હોર્ન વાગે પમ પમ

બ્લોસી નાચે ઢમ ઢમ

********************

આજે મારી ‘બ્લોસી’ શાળાએ ગઈ

પાણીની બાટલીને દફતર લઈ

પાટીમાં લખ્યો “ક’ કમળનો

બ્લોસીનો ‘બ’ આવડી ગયો

*********

‘બ્લોસી’ ના કર ચાપલુસી

ઝટપટ ઝટપટ તૈયાર થા

મારી પાસે આવી જા

**********************

‘બ્લોસી’ પોતાનો રૂમ સુઘડ રાખે.

મસ્તી તોફાનમાં પહેલો નંબર

કામ કરતા આવે તમ્મર

ઉડા ઉડ કરે જાણ્ર ભ્રમર

આંકડા ગણે એકથી શંબર.

( શંબર = ૧૦૦)

**********************

 

 

 

 

 

 

 

તારી દિલાવરી

 

દરિયા તારી દિલાવરી અખૂટ જળની રાશી

તુજને પૂજુ ખુશ મારે ન જાવું કાબા કે કાશી઼

*

તારી વિશાળતા ને ગહરાઈ ના કોઈ અંદાઝ

માનવ નિરખે ખુશીથી અને બજાવે પખવાજ

*

દિલાવરીનો જોટો નહી ભિતરે મબલખ ભંડાર

ભામાશાને કર્ણ શિખ્યા તારો માનું હું ઉપકાર

*

તારી અનેરી અદા જીવતે જીવ માનવી ડુબાડે

નોખો કેવો શ્વાસ ખૂટે ત્યારે કિનારે પહોંચાડે

*

ઓરો આવે આઘો જાય મસ્તક પછાડે કોતરે

તું બને વિકરાળ સુનામી દ્વારા વિનાશ નોતરે

*

તારી મારી પ્રિત અનેરી દરિયા શું કરું હું વાત

તુજને નિરખું શાંતિ પામું હરદમ દિનને રાત

*

મલબાર હિલના દરિયા કિનારે મોટી થઈ છું.

દરિયા સાથે ખૂબ પ્રિતડી છે.

તેને નિહાળતા દિલ ક્યારેય ભરાતું નથી.

 

 

“એ તું હતો “૩૧મી ઓક્ટોબર ૨૦૧૮

પહેલા પ્યરની સોડમ માણી, એ તું હતો

દિલ ધબકી ઉઠ્યું જેનાથી, એ તું હતો

પ્યારની પરિભાષા સમજાવી, એ તું હતો

નવજીવનના પંથે હાથ ઝાલ્યો, એ તું  હતો

મંડપમાં જીવવાના કૉલ દિધા, એ તું હતો

જીવનનો મર્મ શું સમજાવ્યો, એ તું  હતો

મને નિંદરેથી જગાડી સંભાળી, એ તું હતો

સ્વમાં દૃઢ વિશ્વાસ મૂકનાર,  એ તું હતો

મૈત્રીની મધુર સોગાદ દેનાર, એ તું હતો

ઠંડીમા ઠુઠવાતી ઉષ્મા દીધી, એ તું હતો

પૂનમની રાતે પ્રેમે પસવારી એ તું હતો

નિર્જન રસ્તે ઉંચકી લીધી, એ તું હતો

ગાંડીતૂર નદી તુજમા ભળી, એ તું હતો

પ્રેમાળ બાળુડાંની મા બની, એ તું હતો

દરિયાવ દિલે ભૂલો ભુલનાર, એ તું હતો

જીંદગીની વિણાનું સંગીત, એ તું  હતો

હાથ તરછોડી વિદાય લીધી, એ તું  હતો

મન ગુનગુનાતું એ તું હતો, એ તું હતો

તારા વિના સંસાર સુનો હતો સુનો હતો

જન્મ દિનની ખૂબ ખૂબ વધાઈ

***************************

સંયમથી માણિએ

એકલતા ભરી  જીંદગી એ ઘણા ખેલ ખેલ્યા છે

રડવું છોડીને સાથીની યાદમાં જીવ પરોવ્યો છે

*

દુઃખને પચાવી હસતું મુખ રાખતા શીખ્યા છે

સ્મિતને રૂદન એ સ્ક્કાની બે અલગ બાજુ છે

*

મંજીલ બનાવી યાદોને સહારે  સફર જારી છે

રસ્તો મળે  કેડી કંડારી વિશ્વાસે ડગ ભર્યા છે

*

ફરિયાદ કરવી કોને, સમય કોની પાસે છે

ફરી  યાદ કરી જીવનમાં ધૈર્ય ધારણ કર્યું છે

*

જે નથી પામવાની આશા ઠગારી નિવડી છે

જીંદગી જીવવા સર્જનહારનો હાથ થામ્યો છે

*

દુનિયા દાધા રંગી સુખ દુઃખનું  છે મિશ્રણ

સહુને કોઈને આખરે લાધ્યું અશ્રુનું આભૂષણ

*

આવ્યા છીએ જીંદગી ઉજ્જવળ કરી જાણિએ

માનવ દેહ અમૂલ્ય લ્હાવો સંયમથી માણિએ