સમય નથી

આ વાક્યમાં રહેલી પોકળતા જગ જાહેર છે. તેમાં છુપાયેલો સંદર્ભ સહુને વિદિત છે. છતાં પણ તેનું ચલણ ચારેકોર છે. જ્યારે પણ ‘સાંભળવા મળે’ ત્યારે સામેવાળાની બોલતી બંધ થઈ જાય છે. તે વાક્ય પર વાદ વિવાદ નિરર્થક છે. “મમ્મી, તું સમજતી કેમ નથી ?” “અરે, બેટા એક મિનિટ સાંભળ તો ખરો”. “મમ્મી મારે બીજો ફોન આવે

ચાવી

જોડી તો ઘણી જોઈ પણ ‘તાળું અને ચાવી’ જેવો અમર પ્રેમ ક્યાંય ન નિહાળ્યો. એક વગર બીજું નકામું. બન્ને સાથે હોય ત્યારે તેમની મજા જ કાંઈ ઔર હોય. એક વગર બીજું મારગ ભૂલે. કશા કામનું નહી. એ દિવસો યાદ કરો જ્યારે હાવીના ઝુડાનું વજન ઓછામાં ઓછું બે રતલ હતું. અને છતાં ગૃહિણી તેને પ્રેમે કેડે

ઠેરના ઠેર

હાથમાં ગુલાબી રંગનું ફરફરિયુ લઈને જ્યારે શૈલી ઘરે આવી,ત્યારે સાસુમાના દિલમાં મોટો ધ્રાસકો પડ્યો. વર્ષોથી દીકરા વહુ સાથે રહેતા મણીબહેન સમજી ગયા શૈલીના હાથમાં શું છે ! વહુરાણી માટે  સરસ મજાની ચા બનાવી સાથે તાજો ચેવડો આપ્યો અને બોલ્યા, ‘બેટા આજે અગિયારસ છે, હું હવેલીમાં શયનના દર્શન કરીને આવું છું “.  મંદીરે જવાનું બહાનું કરીને

ધમાલ

આજે સવારથી ઘરમાં હલચલ વધી ગઈ હતી. હમેશા શાંતિ પ્રવર્તતી હોય એ ઘરમાં ‘ધમાલ’? આશ્ચર્યનું વાતાવરણ ફેલાઈ ગયું હતું. શાંતાબા સેવા કરતા હતા. ઠાકોરજીને રાજભોગ ધરાવી મંદીરના કમરામાંથી બહાર આવ્યા. ‘શું થયું અંકિતા બેટા’ ? ‘બા, તમે બેટા, બેટા કહો છો ને આવું કાર્ય કરો છો’? ‘શું કર્યું બેટા, કહે તો ખરી’? ‘બા આજે લગ્નમાં

બ્રાન્ડી

બ્રાન્ડી જ્યારે  પણ મળે ત્યારે મધુરા હાસ્યથી વાત ચાલુ કરે. આજે મારાથી કહ્યા વગર ન રહી શકાયું , ‘હાય બ્રાન્ડી તું મોટાભાગની વ્હાઈટ અમેરિકન લેડીથી ખૂબ જુદી છે’ ! મને આદત પ્રમાણે હસીને કહે , ‘તને કેમ એવું લાગ્યું’ ? એક તો તારા મુખ પર મધુરું સ્મિત હમેશા રેલાયેલું હોય. બીજું ‘તું બધાની સાથે પ્રેમથી

અધ્યાત્મ ઉત્થાનની સીડી

સીડી એટલે જેના પગથિયા પર એક પછી એક પગ મૂકી ઉપર જવાય. તેનો અર્થ ઉત્થાન થાય. સીડી સડસડાટ પણ ચઢાય અને એક એક પગથિયા દ્વારા ઉપર જવાય. જે ખૂબ ઝડપથી ચડે તે થાકી જાય. જે આરામથી ચડે તેને થાક ન લાગે ઉપર આવ્યાનો આનંદ પ્રાપ્ત થાય . મારા જેવી વ્યક્તિ એ ઓછી ઉંચાઈને કારણે દિવસમાં

દરદી બની ડોક્ટર

ભગવાનમાં ન માનતો અજય આજે ભગવાન પાસે ધ્રુસકે અને ધ્રુસકે રડી રહ્યો હતો. આજે એવું તો શું બન્યું એનો અહેસાસ અજયનું અંતર અનુભવી રહ્યું હતું. પાંચ વર્ષની નિર્દોષ સુંદર બાળાએ તેના અંતરને વલોવી નાખ્યું. અંજુના બચવાની કોઈ ઉમ્મીદ ન હતી. અંજુની માતા અનિતાને પોતાના કનૈયા પર ખૂબ વિશ્વાસ હતો. ઘણા ડોક્ટરોને પોતાની આવડત પર ્ગર્વ

છૂટાછેડા** ફરી બાંધ્યા

લાખો રૂપિયાનો ધુમાડો કરી સાહિલ ,સ્નેહાને પરણી ઘરે લાવ્યો. બન્ને વચ્ચે કોલેજના પહેલાં વર્ષથી પ્રેમ પાંગર્યો હતો. અધુરામાં પુરું બન્ને એક બીજાને ખૂબ પ્રેમ કરતા હતા. રંગે ચંગે લગ્ન લેવાયાં. રૂમઝુમ કરતી સ્નેહા સાસરે આવી. નવી વહુ નવ દિવસ. સાહિલ એકનો એક દીકરો હતો સ્નેહાને એક ભાઈ હતો જે મુંબઈ રહેતો. લાખો રૂપિયાના ખર્ચે થયેલાં

૨૬મી જાન્યુઆરી, ૨૦૨૧

જગમાં છે એક સુંદર નામ મુજને પ્યારું હિંદુસ્તાન આપણા દેશનો ૭૨ મો પ્રજાસત્તાક દિવસ. સહુ ભારતવાસીઓને ખૂબ ખૂબ અભિનંદન. આજના કઠિન કાળમાં આપણે સહુ સાથે રહી ભારતના ઉત્થાનમાં પોતાનો સાથ અને સહકાર આપીએ. મિત્રો જેમ સારા દિવસો કાયમ ટકતા નથી તેમ આ પણ જતા રહેશે. આપણે સહુ સાથે હોઈએ તે જ મહત્વનું છે. ભારત માતાની

સાંભળે છે ને ?

આજે સવારથી બેચેન હતી. વિરહની વેદનાની જ્વાળા શાંત થઈ ગઈ હતી. ભારેલો અગ્નિ ક્યારેક સ્મૃતિમાં ફરી વળતો અને સમસ્ત અસ્તિત્વને દઝાડતો. કલાકો સુધી એની તડપન રહેતી. ઘણિવાર તો અડધી રાતના ઉઠીને કડકડતી ઠંડીમાં પણ ઠંડા પાણીથી સ્નાન કરતી. દાંતની કડકડાટી બોલતી પણ ગણકાર્યા વગર કાર્ય પુરું કરતી. ખૂબ સંયમ ધરાવું છું. આખરે પામર માનવી છું